Gruźlica w Afryce – Zwalczanie kryzysu wywołanego wirusem HIV ad

W całej Afryce diagnoza opiera się na wykryciu mikroskopowym prątków kwasoopornych w plwocinie, niewrażliwej technice, która jest szczególnie źle przystosowana do wykrywania gruźlicy u pacjentów zakażonych wirusem HIV, którzy mają mniej prątków w plwocinie i mają więcej gruźlicy pozapłucnej niż HIV -natywni pacjenci; WHO szacuje, że zidentyfikowano tylko połowę wszystkich osób z gruźlicą o podłożu rozmazującym. Współczesna kultura i systemy amplifikacji kwasów nukleinowych są rzadko dostępne. W rezultacie wiele osób zachowuje chory i zakaźny przez dłuższy czas, zanim choroba zostanie wykryta, a tysiące umiera bez rozpoznania gruźlicy. Niestety, nawet przy diagnozie średnia stopa skuteczności leczenia wynosi mniej niż 70%, znacznie poniżej celu WHO wynoszącego 85%, powodując zarówno nawrót choroby, jak i pojawienie się oporności na leki wspólne. Pojawienie się lekooporności było w dużym stopniu zaniedbanym aspektem epidemii afrykańskiej; chociaż gruźlica oporna na wiele leków (MDR) była obecna od jakiegoś czasu, liczba przypadków była uważana za niską. Jednak wybuch epidemii gruźlicy o dużej oporności na leki (XDR) w Południowej Afryce w 2006 r. Uwydatnił ten poważny problem. W prowincji KwaZulu-Natal połowa przypadków XDR u pacjentów z zakażeniem HIV została nabyta w szpitalach lub klinikach, a kilka miało miejsce w przypadku pracowników służby zdrowia. Śmiertelność przekroczyła 95% – mrożący dowód na to, że krytyczne znaczenie ma zapobieganie rozprzestrzenianiu się gruźlicy w szpitalach. Gruźlica XDR niewątpliwie nadal będzie pojawiać się w innych częściach Afryki: pierwsze dwa przypadki Botswany odnotowano na początku 2008 roku.
W środku tej ponurej sytuacji pojawia się promyk nadziei. W 2005 r. Afrykańscy ministrowie zdrowia ogłosili awarię gruźlicy , obiecując szybkie i skoordynowane działania w celu zwalczania tej choroby. Globalna społeczność zdrowia zwiększyła swoje inwestycje w kontrolę i badania gruźlicy. Aktywistki HIV, odnosząc sukcesy w świadomości AIDS i wysiłkach finansowych, postawiły na gruźlicę. Podczas międzynarodowej konferencji dotyczącej gruźlicy w Republice Południowej Afryki w listopadzie 2007 r. Ponad 3000 delegatów przyniosło nowy poziom uwagi i pilności wobec bezprecedensowych problemów zdrowotnych w Afryce.
Osiągnięcie rezultatów wymaga jednak ogromnych inwestycji i zaangażowania, w szczególności w rozwój nowych narzędzi biomedycznych. Dostępność diagnostycznych testów punktowych może znacznie zmniejszyć częstość występowania i śmiertelność z powodu gruźlicy i szybkiego wcześniejszego leczenia, ograniczając w ten sposób przenoszenie. Szybkie wykrywanie opornych na leki szczepów ułatwiłoby wcześniejszy dostęp do odpowiedniej terapii. Nowe leki, które skracają czasy leczenia, zmniejszyłyby transmisję, poprawiły wyniki leczenia i zapobiegły pojawieniu się lekooporności. A nowa szczepionka może chronić przyszłe pokolenia. (Mimo że bakcyl Calmette-Guérin jest najszerzej stosowaną szczepionką na świecie, niewiele jest dowodów na to, że jest skuteczny u dorosłych.) Na szczęście badania w tych dziedzinach są w toku, prowadzone przez innowacyjne partnerstwa finansowane w dużej mierze przez Fundację Billa i Melindy Gatesów oraz Kraje europejskie.
W międzyczasie afrykańskie systemy opieki zdrowotnej mogą przyjąć nowe strategie poprawy wyników kontroli chorób
[patrz też: boczne przyparcie rzepki, coffepirine, acyklowir cena ]