Sprawa 43-1993: Msza potyliczna

W sprawie 43-1993 (wydanie 28 października) uważam, że dwa obliczone tomogramy głowy zostały odwrócone. Rycina jest podobno skanem przedoperacyjnym, ale wyraźnie pokazuje otwór wiertniczy zawierający powietrze w kości ciemieniowej, podczas gdy Figura 2, opisana jako skan pooperacyjny, wydaje się wykazywać typowy ropień mózgu przed operacją. Wskażę to tylko dlatego, że każdy, kto wywnioskuje, że Figura przedstawia ropień, w przeciwieństwie do glejaka wielopostaciowego, musiałby być jasnowidzem, nawet biorąc pod uwagę krótki epizod gorączki opisany w historii.
Realistyczna diagnoza różnicowa w tym przypadku uwzględniałaby tylko trzy możliwości: ropień, glejak i przerzuty. W przypadku dwóch pierwszych rozpoznań, badanie całkowitej ilości ciała byłoby negatywne, chyba że pacjent miał inne kliniczne objawy zakażenia ogólnoustrojowego, takie jak jawna sepsa lub objawy zapalenia wsierdzia. W przypadku pojedynczego przerzutu do mózgu u zdrowej kobiety, literatura silnie wspiera wycięcie chirurgiczne niezależnie od stopnia ogólnoustrojowego rozsiewu nowotworu2. W przypadku tego pacjenta, chirurgiczna dekompresja efektu masy byłaby wskazana niezależnie od przyczyny. Ponieważ operacja jest nieunikniona, wszelkie badania obrazowe lub endoskopowe należy odłożyć do czasu, aż poznamy patologiczną naturę uszkodzenia mózgu. Jest to doskonały przykład przypadku, w którym należy najpierw określić rodzaj choroby mózgu, a drugi – drugi, ponieważ odkrycie ropnia uniemożliwiłoby przerzuty do przerzutów. Często spotykam się z pacjentami z radiologicznie rażącymi glejakami lub ropniami, którzy zostali poddani okrutnym zabiegom w poszukiwaniu pierwotnych nowotworów płuc, piersi lub jelita, które nie istnieją.
Frank T. Vertosick, Jr., MD
Szpital Western Pennsylvania, Pittsburgh, PA 15224
2 Referencje1. Akta sprawy Massachusetts General Hospital (sprawa 43-1993). N Engl J Med 1993; 329: 1335-1341
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Patchell RA, Tibbs PA, Walsh JW, i in. Randomizowane badanie chirurgii w leczeniu pojedynczych przerzutów do mózgu. N Engl J Med 1990; 322: 494-500
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
Odpowiedź
Dr Henson odpowiada:
Do redakcji: Zgadzam się, że w ocenie pacjenta z nowo wykrytą masą mózgu, najlepiej jest odłożyć intensywne poszukiwania okultystycznego ogólnoustrojowego pierwotnego nowotworu lub infekcji, dopóki charakter uszkodzenia mózgu nie zostanie udowodniony przez biopsję. Stwierdzenia Dr. Vertosicka dotyczące nieuchronności podejścia chirurgicznego i specyfiki diagnozy radiograficznej wydają się jednak problematyczne. Resekcja pojedynczych przerzutów do mózgu jest odpowiednia tylko dla wybranej grupy pacjentów z rakiem i nie powinna być zalecana bez względu na stopień ogólnoustrojowego rozprzestrzeniania się guza. Chociaż prawdą jest, że istnieją cechy radiologiczne charakterystyczne dla wielu rodzajów mas mózgowych , te cechy czasami nie potrafią odróżnić glejaka, przerzutów i ropnia, co sugeruje, że nie jest bezpiecznie uważać jakiekolwiek uszkodzenie za rażący przykład jednej lub drugiej choroby.1
Skany na Figurach i 2 zostały nieumyślnie przetransponowane W tym celu poprawka została opublikowana w wydaniu 2 grudnia Journal.
John W. Henson, MD
Massachusetts General Hospital, Charlestown, MA 02129-9142
Odniesienie1. Patchell RA, Tibbs PA, Walsh JW, i in. Randomizowane badanie chirurgii w leczeniu pojedynczych przerzutów do mózgu. N Engl J Med 1990; 322: 494-500
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
[przypisy: coffepirine, castagnus ulotka, werapamil cena ]