Tendencje dotyczące zachorowań na cukrzycę typu 1 i 2 wśród młodzieży, 2002-2012 ad 7

Z tej samej populacji 27 częstość genotypu cukrzycy typu o największym ryzyku była wyższa wśród dzieci, które otrzymały diagnozę w latach 1978-1988 niż wśród osób, które otrzymały diagnozę w latach 2002-2004. Dane te sugerują zwiększony udział jeszcze niezidentyfikowane czynniki środowiskowe lub behawioralne, takie jak czynniki dietetyczne, zakaźne lub psychospołeczne, na częstość występowania cukrzycy typu 1. 28 Wzrost częstości występowania cukrzycy typu sugeruje rosnące obciążenie chorobami, które nie będzie dzielone równo. W badaniach wykazano istotne różnice między grupami rasowymi i etnicznymi w metodach leczenia29, 30, a w wynikach klinicznych – 31-34, a także bariery związane z procesami i jakością opieki.35 Powyższe wyniki podkreślają zasadniczą potrzebę identyfikacji podejść w celu zmniejszenia dysproporcji wśród grup rasowych i etnicznych.
Wcześniej stwierdziliśmy, że częstość występowania cukrzycy typu 2 wzrosła w okresie 2001-2009, ze znacznym wzrostem wśród nie-latynoskiej białej młodzieży, nie-latynoskiej czarnej młodzieży i młodzieży latynoskiej. Wzrost rozpowszechnienia nie był obserwowany wśród młodzieży z Azji i wysp Pacyfiku ani wśród młodzieży indiańskiej2. W tym przypadku odnotowujemy znaczny roczny wzrost zachorowalności na cukrzycę typu 2 we wszystkich grupach rasowych i etnicznych z wyjątkiem nielatyńskich białych. Liczba przypadków w podgrupach Azji i Pacyfiku oraz rdzennych Amerykanów jest znacznie niższa niż w każdej innej podgrupie. Zatem wielkość próby zgromadzona przez okres 11 lat mogła dostarczyć wystarczającej mocy do wykrycia znaczących tendencji w zakresie częstości występowania, których nie można było zaobserwować przy porównaniu częstości występowania z zaledwie dwóch punktów czasowych.
Chociaż nie zaobserwowano istotnego wzrostu częstości występowania otyłości wśród młodzieży amerykańskiej z okresu 2003-2004 do okresu 2011-2012, 36 wzrost częstości występowania otyłości zaobserwowano wśród dziewcząt hiszpańskich i wśród nie-latynoskich chłopców czarnych.37 Odmiany w częstym występowaniu otyłości w czasie może przyczyniać się do zmian insulinooporności i zwiększonej częstości występowania cukrzycy typu 2. Czynniki, które przyczyniają się do upośledzenia wydzielania insuliny, nie są dobrze znane i mogą obejmować rozregulowanie epigenetyczne, które nie zostało jeszcze wyjaśnione.38
To badanie ma pewne ograniczenia. Pomimo reprezentatywnej próby, 2 dużej liczby młodych ludzi w sieciach monitorujących i wysokiego szacunkowego odsetka wszystkich przypadków, które zostały ustalone, moc statystyczna była ograniczona w analizach specyficznych dla podgrup w podgrupach demograficznych, które miały małą częstość występowania cukrzycy typu ( np. rdzenni Amerykanie) lub cukrzyca typu 2 (np. nielacińczycy). Konieczna będzie dłuższa obserwacja w celu ustalenia długoterminowych trendów.
Stwierdziliśmy znaczny wzrost rocznej zapadalności na cukrzycę typu i cukrzycę typu 2 wśród młodzieży w Stanach Zjednoczonych. Odkryliśmy różnice między grupami rasowymi i etnicznymi, w tym wysoki względny wzrost zachorowalności na cukrzycę typu wśród młodzieży latynoskiej oraz zachorowalność na cukrzycę typu 2 w grupach rasowych i etnicznych innych niż nielatynoscy. Różnice między podgrupami demograficznymi mogą odzwierciedlać różne kombinacje czynników genetycznych, środowiskowych i behawioralnych, które przyczyniają się do rozwoju cukrzycy Zgodnie z tendencjami modelowanymi przez Imperatore i wsp. 39, liniowy wzrost częstości występowania cukrzycy typu i cukrzycy typu 2 znacznie zwiększy liczbę młodzieży z cukrzycą w Stanach Zjednoczonych, w szczególności młodzieży z mniejszości rasowej i etnicznej grupy, które stanowią rosnącą część populacji USA.
[przypisy: gruczolak cewkowy, acyklowir cena, erdomed ulotka ]