Kombinacja Anastrozol i Fulvestrant w przerzutowym raku piersi AD 8

Zasadniczo skutki toksyczne były łagodne i nie różniły się istotnie w stopniach między dwiema grupami (patrz Tabela w Dodatku uzupełniającym, dostępna pod adresem). Toksyczne działanie stopnia 3 lub wyższego obserwowano u 42 pacjentów, którzy otrzymywali samastrozol (12,7%) oraz 51 pacjentów otrzymujących terapię skojarzoną (14,7%) (p = 0,44). Najczęstszymi działaniami toksycznymi stopnia 3. były bóle mięśniowo-szkieletowe (2,8%), objawy grypopodobne (2,4%), zaburzenia żołądkowo-jelitowe (1,5%) i skutki hematologiczne (1,5%). Toksyczne działanie stopnia 4 lub wyższego obserwowano u 4 pacjentów, którzy otrzymywali samastrozol (1,2%) oraz u 5 pacjentów otrzymujących terapię skojarzoną (1,4%) (p = 1,00). Cztery obserwowane działania toksyczne stopnia 4 wśród pacjentów otrzymujących sam anastrozol to zakrzepica lub zator, ból stawów, małopłytkowość i duszność. Dwóch pacjentów otrzymujących terapię skojarzoną miało toksyczne działanie stopnia 4. (zakrzepica lub zator u jednego pacjenta i neutropenia lub limfopenia u jednego pacjenta). Ponadto w grupie, która otrzymała terapię skojarzoną, zginęły trzy: jeden pacjent, 80 lat, zmarł z powodu perforacji uchyłkowej i małopłytkowości indukowanej heparyną z chorobą zakrzepowo-zatorową; jeden pacjent, w wieku 83 lat, zmarł z powodu niedokrwienia naczyń mózgowych po wstrząsie septycznym związanym z pogarszającą się chorobą; a jeden pacjent, w wieku 73 lat, który uzyskał wynik Zubroda 2, zmarł na skutek choroby zakrzepowo-zatorowej.
Dyskusja
W teście tym testowano hipotezę, że połączenie anastrozolu i fulwestrantu opóźniłoby rozwój postępującej choroby u kobiet po menopauzie z rakiem piersi z pozytywnym wynikiem HR. Przeżycie wolne od progresji było znacznie dłuższe w przypadku terapii skojarzonej niż w przypadku samego anastrozolu. Współczynnik ryzyka wynoszący 0,80 dla progresji lub zgonu z terapią skojarzoną był znaczący, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, że grupa otrzymująca sam anastrozol miała wyższą medianę czasu przeżycia wolnego od progresji niż przewidywano w projekcie badania. Oba schematy były związane z łagodnymi lub umiarkowanymi działaniami toksycznymi, i chociaż efekty toksyczne stopnia 3 do 5 występowały częściej w grupie skojarzonej niż w grupie otrzymującej anastrozol, różnica między grupami nie była istotna.
Leczenie skojarzone, w porównaniu z samym anastrozolem, spowodowało znaczącą poprawę drugorzędowego punktu końcowego całkowitego przeżycia o ponad 6 miesięcy (współczynnik ryzyka zgonu z zastosowaniem terapii skojarzonej, 0,81). To odkrycie sugeruje, że terapia skojarzona jest bardziej skuteczna niż kolejne stosowanie anastrozolu i fulwestrantu. Chociaż znaczna część pacjentów w grupie leczonej anastrozolem (41%), u których choroba miała dobre rokowanie, przeszła do fulwestrantu (choć niskodawkowy fulwestrant), całkowite przeżycie dla łącznej grupy pacjentów, którzy otrzymywali samastrozol lub anastrozol a następnie fulwestrant pozostał gorszy od całkowitego czasu przeżycia u pacjentów, którzy otrzymali terapię skojarzoną
[hasła pokrewne: bruss cennik, niezdiagnozowana cukrzyca, candeo poznań ]