W obrebie nacieków ropnych tkanka plucna jest zabarwiona szaro zóltawo i jest miekka

W obrębie nacieków ropnych tkanka płucna jest zabarwiona szaro żółtawo i jest miękka. Ropnie ograniczone są to jamy o ścianach zwykle nierównych, strzępiastych, zawierające ropę, a wśród niej nieraz strzępy obumarłej tkanki płucnej. Naokoło ropnia może po pewnym czasie wytworzyć się wał łącznotkankowy, wstrzymujący szerzenie się sprawy. Ropnie usadowione w pobliżu opłucnej mogą wieść do jej martwicy i do nagromadzenia się w jamie opłucnej płynnego wysięku, często ropnego. Ropień może przebijać się do oskrzeli, do jamy opłucnej, do narządów sąsiednich. Po opróżnieniu się niezbyt dużego ropnia jama może się wygoić całkowicie z wytworzeniem blizny. W innych przypadkach, gdy ropień jest nieduży, płynna część jego zawartości wsysa się, a reszta zagęszczonej ropy może ulec zwapnieniu. W przypadkach z pierwotnymi zmianami w tkance łącznej między zrazikowej widać na przekroju płuca smugi żółtawe lub szarożółtawe na tle zazwyczaj czerwonym. W miejscu smug można niekiedy już gołym okiem rozeznać ropienie. Mogą nawet powstawać szczeliny wypełnione ropą, oddzielające całe odcinki miąższu na kształt martwaków. Jest to zapalenie płuc ropniami między zrazkowymi (pneumonia dissecans suppurativa). Zależy ono od nacieku ropnego tkanki międzyzrazikowej i od szerzenia się ropienia drogą naczyń chłonnych. W opłucnej widać nieraz całą siatkę naczyń chłonnych, jakby sztucznie nastrzykanych, a wypełnionych wysiękiem ropnym (Stanisław Ciechanowski). [więcej w: boczne przyparcie rzepki, bruss cennik, polip hyperplastyczny ]